Relacje i ich rozwój w życiu św. Ludwiki de Marillac.

Wstęp

Człowiek stworzony na obraz i podobieństwo Boga, żyjącego w relacjach miłości między osobami Trójcy Świętej, sam również przeznaczony jest do wzrastania w miłości dzięki relacjom z innymi osobami.

Pierwszymi i najważniejszymi relacjami dla dziecka są jego odniesienia do rodziców. To głównie na nich budowana jest cała przyszła, psychiczna dojrzałość człowieka. Młody człowiek dojrzewając, uczy się relacji z rówieśnikami. Następnie przychodzi czas na wybór drogi życia, najczęściej jest to założenie własnej rodziny. I tu kształtują się relacje małżeńskie, potem rodzicielskie, które w wymiarze ludzkim są spełnieniem drogi człowieka.

Przez cały okres życia powinna też rozwijać się duchowa relacja do Boga, który jest ostatecznym przeznaczeniem człowieka i zaprasza każdego do wiecznego zamieszkania w jego domu i jego Rodzinie. A teraz przyjrzyjmy się, jak ten schemat rozwoju relacji, realizował się w życiu Ludwiki de Marillac.

Sakrament małżeństwa oczami kobiety.

Wstęp

Bóg stwarzając człowieka na ziemi, dał mu ten czas życia i pielgrzymowania, jako okres dojrzewania do jak najdoskonalszej miłości. Ostatecznym przeznaczeniem człowieka jest powrót do domu Ojca, Syna i Ducha Świętego, gdzie czeka go wieczne szczęście zjednoczenia z Bogiem i trwania we wspólnocie miłości z braćmi i siostrami.

Dobry Bóg dał człowiekowi wiele środków, aby mógł ten ostateczny swój cel osiągnąć. Życie duchowe prowadzone pod kierunkiem Ducha Świętego powinno być ciągle zasilane przez modlitwę, ascezę i sakramenty, które są szczególnymi kanałami łaski Bożej.

W czasie naszych rekolekcyjnych spotkań omówiliśmy już wszystkie sakramenty .Na tę serię pozostał nam ostatni: sakrament małżeństwa. A mnie w tej konferencji przypadło omówienie go bardziej od strony kobiety.

Aby nie skupić się tylko na jego przeżyciowej i psychologicznej części, pragnę najpierw spojrzeć na ten Sakrament od strony biblijnej i teologicznej. Potem chciałabym się przyjrzeć duchowości kobiety i jej powołaniu. Następnie zwrócić uwagę na to, że kobieta odkrywając i realizując właściwie swoje powołanie do małżeństwa, w miłości do męża i dzieci, realizuje, spełnia i uświęca samą siebie.

Weekendowe rekolekcje formacyjne dla współpracowników i przyjaciół sióstr miłosierdzia.

I Wprowadzenie z życia wzięte.

Gdy przez dwadzieścia lat prowadziłam grupy Stowarzyszenia Dzieci i Młodzieży Maryjnej w Krakowie, Lublinie, Brzegu, Gorzowie, Choczni i Rabce, często moje serce doświadczało bólu, że po latach formacji młodzi ludzie zupełnie nam znikali i nie można było z nimi utrzymać dalszego kontaktu, już na ich poziomie. Często spotykałam młode mamy, które przyprowadzały swoje dzieci do Stowarzyszenia, mówiąc: „ja też byłam Dzieckiem Maryi”. Pytałam je: a co było potem, gdy przestała już Pani chodzić na spotkania? Odpowiedź brzmiała: duchowo nie było już nic, była tylko praca, dom, mąż i dzieci. Do takich osób, związanych kiedyś i obecnie ze Stowarzyszeniem i Zgromadzeniem, chciałam zaadresować te rekolekcje i rzeczywiście, duża część pierwszej grupy składała się z rodziców Dzieci Maryi z Choczni.